Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

primo incessu T

  • 1 incessus

    incessus, ūs, m. [incedo], a going, walking, pace, gait.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.):

    status, incessus, sessio, accubitio, vultus, oculi, manuum motus teneant illud decorum,

    Cic. Off. 1, 35, 128; cf. id. Or. 18, 59:

    citus modo, modo tardus,

    Sall. C. 15, 8:

    fractus,

    effeminate, unmanly, Quint. 5, 9, 14; cf.:

    in incessu mollior,

    Ov. A. A. 3, 306:

    incessus Seplasia dignus,

    Cic. Pis. 11, 24:

    erectus,

    Tac. H. 1, 53:

    omnibus animalibus certus et uniusmodi incessus est,

    Plin. 10, 38, 54, § 111:

    vera incessu patuit dea,

    Verg. A. 1, 405:

    incessum fingere,

    Cic. Fin. 2, 24, 77; id. Cael. 20, 49:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17:

    tot hominum jumentorumque incessu dilapsa est (nix),

    the tread, trampling, Liv. 21, 36, 6:

    pulvis velut ingentis agminis incessu motus apparuit,

    id. 10, 41, 5.—Of a threatening approach (cf. B. infra):

    sacerdotes eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali militem Romanum insueta turbaverunt specie,

    Liv. 7, 17, 3.—In plur., Ov. M. 11, 636 —
    B.
    In partic. (acc. to incedo, I. B.), a hostile irruption, invasion, attack (very rare, except in Tacitus):

    Parthorum,

    Tac. A. 12, 50:

    primo incessu solvit obsidium,

    id. ib. 4, 24; 2, 55; 3, 74. —
    * II.
    Transf., concr., an entrance, approach:

    incessus hostis claudere,

    Tac. A. 6, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > incessus

  • 2 incessus

    incessus, ūs, m. (incedo), das Einhergehen, der Gang, I) eig.: A) im allg.: rarus inc. nec ita longus, Cic.: inc. citus modo, modo tardus, Sall.: incessu furiali, als Furien einherschreitend, Liv.: inc. tener et mollis, Sen.: inc. fractus, Quint.: incessum fingere, Cic.: tot hominum iumentorumque incessu dilapsa est (nix), Liv.: Plur., tardi siderum incessus, Sen.: iussos incessus exprimere, Ov. – B) insbes., das feindl. Vorgehen, Vordringen, Einrücken, der Einfall, primo incessu solvit obsidium, Tac.: civitas Atheniensium turbido incessu exterrita, Tac.: incessu Parthorum sine acie pulsi Hiberi, Tac.: Plur., tres incessus (Marschlinien), totidem agmina parantur, Tac. ann. 3, 74. – II) meton., der Eingang, Zugang, alios incessus hostis claudere, Tac. ann. 6, 33.

    lateinisch-deutsches > incessus

  • 3 incessus

    incessus, ūs, m. (incedo), das Einhergehen, der Gang, I) eig.: A) im allg.: rarus inc. nec ita longus, Cic.: inc. citus modo, modo tardus, Sall.: incessu furiali, als Furien einherschreitend, Liv.: inc. tener et mollis, Sen.: inc. fractus, Quint.: incessum fingere, Cic.: tot hominum iumentorumque incessu dilapsa est (nix), Liv.: Plur., tardi siderum incessus, Sen.: iussos incessus exprimere, Ov. – B) insbes., das feindl. Vorgehen, Vordringen, Einrücken, der Einfall, primo incessu solvit obsidium, Tac.: civitas Atheniensium turbido incessu exterrita, Tac.: incessu Parthorum sine acie pulsi Hiberi, Tac.: Plur., tres incessus (Marschlinien), totidem agmina parantur, Tac. ann. 3, 74. – II) meton., der Eingang, Zugang, alios incessus hostis claudere, Tac. ann. 6, 33.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incessus

  • 4 incessus

    ūs m. [ incedo ]
    1) походка (tardus, citus Sl; mollis Sen); поступь ( vera incessu patuit dea V); ходьба, движение ( incessu dilapsa nix L)
    2) наступление, нападение ( primo incessu T)
    3) доступ, подступ ( incessus claudere T)

    Латинско-русский словарь > incessus

См. также в других словарях:

  • VIRGO — I. VIRGO Graece Παρθένος, inter Minervae cognomina, apud Athenienses, uti vidimus supra ubi de Nuptiis. Sed et Sesti Iovis et Virginis Heroum Plinio memoratur, l. 10. c. 4. Est percelebris apud Seston urbem aquilae gloria: edueatam a virgine… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VULPES — I. VULPES Varroni quasi volipes, melius ex Graeco ἀλώπηξ, quod παρὰ τὸ ἀλᾷν τὸν ὦπα quia per ambages et gyros cursitando fallit quasi oculos, adeoque, ut ait Philosophus, Histor. animal. l. 1. c. 1. animal est πανοῦργον καὶ κακοῦργον. Unde ἀλιτρὴ …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»